Niepróchnicowe ubytki zębowe

• • 27 SIE 18
  • 1
  

  Niepróchnicowe ubytki zębowe

  Gdy słyszymy ubytki w zębach to od razu mamy na myśli próchnicę, która zazwyczaj jest ich główną przyczyną, jednakże powodem występowania ubytków zębowych może być także abrazja, erozja czy też abfrakcja. Niepróchnicowe ubytki zębowe wpływają na estetykę uzębienia, a nieleczone prowadzą do nadwrażliwości zębów, chorób miazgi oraz uszkodzeń mechanicznych koron. Co je powoduje i jak możemy im zapobiegać? Informacje na ten temat możecie znaleźć w naszym najnowszym artykule.

  Po czym można poznać niepróchnicowe ubytki zębowe?

  Cechą charakterystyczną tego schorzenia jest brak twardej tkanki na połączeniu szkliwa z cementem oraz brak próchnicy. Warto dodać, iż ubytki należą do trwałych i nieodwracalnych.

  Jak dzielimy niepróchnicowe ubytki zębowe?

  Wyróżniamy ubytki niepróchnicowego pochodzenia o etiologii traumatycznej ostrej i traumatycznej przewlekłej. Przyczyną tych pierwszych są urazy, szczególnie u dzieci. Wtedy też od stopnia uszkodzenia zależy rodzaj leczenia. Ubytki o etiologii traumatycznej przewlekłej dzieli się między innymi na:

  – abrazje (uszkodzenie zębów powstałe pod wpływem fizycznych czynników zewnętrznych),

  – demastykacje (utraty zębów na skutek żucia twardych pokarmów),

  – atrycje (ścieranie i ubytki zębów na skutek wzajemnego kontaktu zębów podczas naturalnego żucia pokarmów),

  – erozje (w wyniku działania kwasów – kwaśnych napoi, jedzenia lub leków; bez udziału drobnoustrojów),

  – resorpcje (mogą być o charakterze patologicznym lub fizjologicznym).

  Abfrakcja to ubytek będący efektem długotrwałego zginania korony zęba pod wpływem nieprawidłowych obciążeń zgryzowych. Zjawisko to jest obserwowane najbardziej w okolicy połączenia szkliwa i zębiny, co skutkuje powstawaniem mikrozłamań tych tkanek. Ze względu na złamania, tkanki są w tych miejscach bardziej podatne na odłamywanie, odpadające fragmenty szkliwa i zębiny wpływają na klinowaty kształt ubytku, który ma gładką i błyszczącą powierzchnię, a także ostre kąty. Abfrakcje najczęściej możemy spotkać w tylnych zębach. Ubytki abfrakcyjne zwykle zauważa się na pojedynczych zębach lub też zębach niepołożonych w swoim bliskim sąsiedztwie.  Zagrożenie wystąpienia tego typu ubytku wzrasta m.in. gdy mamy braki w naturalnym uzębieniu oraz wady zgryzu. Abfrakcje skutkują m.in. nadwrażliwością zębów oraz zapaleniami miazgi.

  Drugim rodzajem ubytków niepróchnicowych są abrazje. Przyczyną abrazji jest ścieranie się zębów przez twarde przedmioty i materiały. Abrazja jest najczęściej spowodowana nieprawidłową higieną jamy ustnej: stosowaniem szczoteczki do zębów o twardym włosiu oraz past do zębów o wysokim współczynniku ścieralności RDA. Pamiętamy, iż na abrazyjne ubytki są bardziej narażone osoby wykonujących określone zawody (np. muzyków grających na instrumentach dętych, szwaczki odgryzające nici, pracownicy fizyczni trzymający w ustach gwoździe, narzędzia) oraz palacze fajek czy też pracownicy biurowi gryzący długopisy podczas pracy itp.

  Atrycja natomiast jest efektem ścierania się tkanek twardych zębów na skutek ich wzajemnego kontaktu. Możemy mieć do czynienia z atrycją fizjologiczną, która występuje najczęściej w przypadku uzębienia mlecznego w miejscach kontaktu zębów żuchwy i szczęki oraz patologiczną– będącą następstwem niewłaściwej pozycji zębów. Czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo powstawania atrycji również nałogowe, niekontrolowane zgrzytanie zębami, czyli bruksizm.

  W jednym z naszym artykułów wspominaliśmy o erozji kwasowej zębów, która także jest odpowiedzialna za rozwój niepróchnicowych ubytków zębowych. Erozja szkliwa to wolno postępująca, przewlekła utrata tkanek twardych zębów spowodowana działaniem czynników chemicznych, najczęściej kwasów. Erozji sprzyja m.in. dieta bogata w kwaśne napoje i owoce, stosowanie zakwaszanych środków do higieny jamy ustnej oraz choroby przewodu pokarmowego, objawiające się częstymi wymiotami (bulimia) lub cofaniem treści żołądkowych do przełyku (refluks). Ubytki erozyjne mają kształt gładkich płaskich lub półkolistych wgłębień, rozszerzających się ku obwodowi.

  Kto jest szczególnie narażony na niepróchnicowe ubytki zębowe?

  Częstotliwość pojawienia się przypadłości wzrasta z wiekiem, jednakże nie jest to regułą, gdyż niepróchnicowe ubytki mogą wystąpić już przed 35 – tym rokiem życia.

  Jak przebiega leczenie tego schorzenia?

  Lekarz po dokładnym obejrzeniu ubytków zaproponuje skuteczne metody leczenia. Jego przebieg jest uzależniony od rodzaju ubytków oraz stopnia uszkodzenia tkanek twardych zęba. Aby zakończyło się ono sukcesem pacjentom zaleca się m.in. prawidłową higienę jamy ustnej z wykorzystaniem delikatnych past do zębów i szczoteczek o miękkim włosiu, leczenie bruksizmu, uzupełnienie braków w naturalnym uzębieniu, terapię ortodontyczną oraz unikanie niektórych produktów spożywczych.

  Jak możemy zapobiegać ich występowaniu?

  Ubytki pochodzenia niepróchnicowego są zazwyczaj wynikiem występowania więcej niż jednej przyczyny, zatem ogromne znaczenie ma ich znalezienie oraz wyeliminowanie.

  Pamiętajmy, aby nie szczotkować zębów bezpośrednio po spożyciu kwaśnych produktów, ze względu na ułatwione ścieranie tkanek zęba. Jeśli chcemy oczyścić zęby to możemy wówczas przepłukać jamę ustną wodą lub mlekiem, dzięki czemu usuniemy większość kwasów lub też osłabimy ich działanie. Istotne jest także stosowanie odpowiednich produktów do pielęgnacji zębów. W trakcie szczotkowania zębów zwróćmy uwagę na właściwą technikę oraz aby nasza szczotka nie była zbyt twarda. Przyczyny wynikające z nieprawidłowego położenia zębów względem siebie mogą być korygowane za pomocą leczenia ortodontycznego.

  # niepróchnicowe ubytki zębowe # abfrakcja # abrazja# atrycja # erozja szkliwa # resorpcje # demastykacje

  Leave a reply →

  • Posted in
  • Estetyka uśmiechu,
  • Higiena jamy ustnej,
  • Profilaktyka,
  • Różne,
  • Zdrowie

  • Posted by
  • dentysta24h.olsztyn.pl

Photostream