logo
    • 15 PAŹ 19
    • 0
    Rewaskularyzacja miazgi zęba

    Rewaskularyzacja miazgi zęba

    Wiele osób zgłasza się do swojego dentysty dopiero wtedy, gdy ból jest na tyle uciążliwy, iż uniemożliwia codzienne funkcjonowanie, m.in. ząb jest wrażliwy na ciepło lub zimno,  wtedy też zazywyczaj niezbędne jest leczenie kanałowe (endodontyczne), które niestety sprawia, że chory ząb staje się martwy. Współczesna stomatologia umożliwia alternatywne rozwiązanie, czyli innowacyjną, choć dość rzadko stosowaną metodę – rewaskularyzację miazgi. Zabieg ten stosuje się zwłaszcza w przypadku leczenia zębów stałych z niezakończonym rozwojem wierzchołka (u dzieci i młodzieży), gdy doszło do ich uszkodzenia.  Na czym ona polega i jak przebiega zabieg? Wyjaśnimy w naszym najnowszym materiale.

    Na czym polega rewaskularyzacja miazgi?

    W medycynie termin rewaskularyzacja odnosi się do przywrócenia właściwego krążenia lub ponownego unaczynienia tkanki uszkodzonej w następstwie procesu patologicznego, w przypadku stomatologii odnosi się do zabiegu, mającego na celu przywrócenie żywotności zęba, a tym samym znacznego przedłużenia czasu zachowania go w jamie ustnej.

    Pierwszym etapem rewaskularyzacji miazgi jest oczyszczenie kanału zębowego przy pomocy podchlorynu sodu 6% NaOCl. Następnie lekarz poszerza światło kanału przy pomocy 17% roztworu EDTA (kwas chelatujący – wiążący metale, w tym przypadku wapń z zęba) i otwiera wierzchołek zęba, gdy doszło do jego zarośnięciu lub gdy kanał jest niedostatecznie szeroki (wiertło). Kolejno powoduje się krwawienia z dziąsła, czynność ta ma ogromne znaczenie, gdyż w jej wyniku ząb wypełnia się krwią i powstaje skrzep. Na skrzep nakłada się materiał MTA, a na sam wierzch zabezpiecza się przy pomocy kompozytu np. GC Fuji IX.

    Ludzki organizm doskonale radzi sobie w przypadku zranienia – jak wiadomo po kilku tygodniach w miejsce skrzepu powstaje nowa żywa miazga, dzięki czemu uszkodzony ząb może być żywy, bowiem ponownie otrzymuje wszystkie niezbędne do funcjonowania, życiodajne elementy.

    Inną metodą zamknięcia zamknięcie otworu wierzchołkowego jest apeksyfikacja, która polega na farmakologicznej stymulacji korzenia niedojrzałego zęba wytwarza się sztuczna bariera, umożliwiająca wypełnienie kanału metodami tradycyjnymi. Wśród preparatów wykorzystywanych w tej metodzie można wymienić wodorotlenek wapnia, MTA oraz Biodentine.

    Początki leczenia metodą rewaskularyzacji

    Pierwsze próby leczenia zębów przy pomocy tej metody podjęli Nygaard- Ostby i Hjortdal w 1960 roku, jednakże większość z nich okazała się nieskuteczna. Najprawdopodobniej wynikało to z braku narzędzi i preparatów niezbędnych do skutecznej dezynfekcji kanału i zapewnienia warunków do wzrostu nowej tkanki w świetle kanału.

    Zalety zabiegu

    Zabieg rewaskularyzacji ma liczne zalety. Współczesni badacze udowodnili, iż rewaskularyzacja daje pozytywne efekty, które nie są możliwe do osiągnięcia przez stosowanie tradycyjnych metod leczenia. W jej wyniku możliwe jest dalsze kształtowanie się korzenia, które pozwala uniknąc pacjentowi wczesnej utraty zęba.

    Niedojrzałe zęby z niezamkniętym wierzchołkiem cechują się bardzo cienkimi ścianami oraz często ich rozbieżnym ustawieniem. Rewaskularyzacja pozwala na zamknięcie wierzchołka, a wraz z nim ma miejsce pogrubienie się ścian kanału korzeniowego. Gwarantuje to większą odporność na złamania oraz mniejsze ryzyko w trakcie ewentualnego późniejszego leczenia endodontycznego.

    W przypadku gdy po zakończonym leczeniu rewaskularyzacji zaistnieje konieczność przeprowadzenia  leczenia endodontycznego to rokowania są znacznie lepsze.

    Odzyskana żywotność zęba minimalizuje wystąpienie takich zjawisk, jak: przebarwienie, kruchość, podatność na złamania i uszkodzenia.

    Postępowanie po zakończeniu leczenia

    Jedynym minusem tego leczenia jest wymóg długoterminowej i częstej kontroli po 3, 6, 12 i 18 miesiącach od zakończenia leczenia. Lekarz w trakcie wizyt będzie przeprowadzał wywiad z pacjentem na temat zgłoszanych dolegliwości oraz zleci wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, w celu oceny stanu tkanek okołowierzchołkowych oraz rozwoju korzenia leczonego zęba.

    Jak dowodzą badania, rewaskularyzacja ze względu na znaczne korzyści, jakie daje jej zastosowanie – zwłaszcza uzyskanie dalszego wzrostu i rozwoju korzenia zęba, z czasem powinna zyskać na szersze zastosowanie w praktyce.

     

    # rewaskularyzacja miazgi # leczenie endodontyczne # wodorotlenek wapnia # apeksyfikacja # martwica miazgi # reinerwacja # reimplantacja zęba

    Leave a reply →

Leave a reply

Cancel reply

Photostream